بعد از وارد شدن آب به کانال خارجی گوش، باکتری هایی که به طور طبیعی در گوش وجود دارند تکثیر می شوند که این امر منجر به التهاب و عفونت مجرای گوش می شود که در اصطلاح عفونت گوش خارجی نام دارد. در صورت پیشرفت عفونت، قسمت خارجی گوش نیز علاوه بر کانال گوش درگیر می شود. در این مقاله از دکتر مسعود رادمان بهترین جراح و متخصص گوش و حلق و بینی در کرمان تمام موارد مربوط به عفونت گوش خارجی به شما عزیزان ارائه می شود.
شاید جالب باشد بدانید که نام دیگر این بیماری ، گوش شناگران می باشد زیرا بیشتر شناگران به این عارضه مبتلا می شوند.
علائم عفونت گوش خارجی چیست؟
خارش گوش و همچنین درد خفیف تا متوسط آن که با حرکت دادن یا پایین کشیدن نرمه گوش شدت می یابد شایع ترین نشانه این بیماری می باشد. از دیگر علائم عـفونت گوش خارجی می توان به موارد ذیل اشاره نمود:
- وجود ترشحات چرکی کم حجم
- احساس پری یا انسداد گوش
- کاهش شنوائی
- تب
- بزرگ شدن غدد لنفاوی اطراف گوش
تشخیص عـفونت گوش خارجی
از جمله روش های موجود برای تشخیص عـفونت گوش خارجی عبارتنداز:
ارزیابی بالینی :
در این روش تشخیص با توجه به علائم بالینی صورت می گیرد. تشخیص دادن عفونت خارجی از پرفوراسیون غشای تمپان و همچنین اوتیت حاد زمانی که ترشح زیاد باشد دشوار است.
لازم به ذکر است که امکان دارد درد ناشی از کشیدن پوست نشان دهنده عفونت خارجی باشد.
عفونت قارچی از طریق نمونه برداری یا ظاهر تشخیص داده می شود.
تست های آزمایشگاهی
معمولاً برای تشخیص دلیل التهاب و عفونت گوش خارجی نیازی به انجام آزمایش های خاص نیست ولی در برخی موارد همچون ابتلای بیمار به آسیب های ایمنی، افراد مشکوک به عفونت قارچی و همچنین افرادی که انجام اقدامات معمول برای آن ها ناکارآمد است ممکن است برخی نمونه برداری ها و آزمایشات انجام شود.
مدیریت و درمان عفونـت گوش خارجی
حفاظت از گوش و خشک نگه داشتن آن اولین قدم می باشد. از قرارگیری در محیط های مرطوب اجتناب نموده و شنا نکنید همچنین جهت جلوگیری از ورود آب به مجرای گوش ، گوش را به وسیله محافظ های مخصوص بپوشانید.
در صورت ابتلا به این عارضه به هیچ عنوان گوش ها را دستکای نکرده و به آن ها دست نزنید، همچنین از مصرف هرگونه دارو بدون اجازه پزشک خودداری کنید.
درمان شامل موارد ذیل می شود:
- تجویز داروهای موضعی به منظور کنترل عفونت
- استفاده از داروهای خوراکی در صورت نیاز
- تخلیه عفونت از کانال گوش
- خودداری از انجام کارهایی که موجب وخامت بیماری می شوند.
آیا بیماری عفونت گوش خارجی با درد بسیار همراه است؟
درد شدید گوش ، تب و غیره از جمله علائم این عارضه می باشد که بسیار دردناک بوده و با استفاده از مسکن یا شیاف‌های موضعی ، همانند دیکلوفناک ، ایندومتاسین و مصرف زیاد آب می توان از درد آن کاست.
چگونه می توان از عفونت گوش خارجی پیشگیری کرد؟
راهکارهای زیر در پیش گیری از عفونت گوش خارجی بسیار موثر است که شامل :
- استفاده نکردن از اجسام تیز در جهت رفع خارش گوش
- پرهیز از دستکاری کانال گوش
- تمیز نگه داشتن وسایل داخلی مورد استفاده گوش همچون سمعک و یا هدفون
- عدم استفاده مکرر از گوش پاک کن
- در زمان بیماری از شنا کردن و رطوبت زیاد بپرهیزید.
مصرف آنتی بیوتیک در زمان عفونت گوش خارجی
عموما بیماران مبتلا به عفونت گوش خارجی با استفاده از ساکشن کانال گوش و همچنین قطره های موضعی ، درمان می شوند. مگر بیماران دیابتی که با مصرف آنتی بیوتیک می توانند به درمان این ناراحتی خاتمه دهند. نشانه این نوع عفونت در این بیماران درد شبانه گوش و سردرد در هنگام خواب می باشد که این خود نشانه گسترش عفونت به داخل جمجمه است. از این رو افراد دیابتی می بایست تنها با ساکشن تخلیه ، کانال گوش خود را تخلیه کنند و از شستن گوش خارجی اجتناب کنند.
نحوه استفاده از قطره‌های درمانی عفونت گوش خارجی
نحوه رسیدن قطره به درون گوش در این مشکل بسیار اهمیت دارد. در صورتی که کانال گوش بیماری بسته باشد ، قطره به داخل گوش راه نمی یابد. از این رو بهتر است بیمار پیش از استفاده از قطره ، برای تمیز کردن گوش خود ، چند جلسه ساکشن انجام دهد. بیمار می بایست پس از استفاده از قطره ها ، روی گوشی که به درون آن قطره ای ریخته نشده است ، خوابیده و گوش دیگر که قطره به داخل آن ریخته شده را در حدود ۱۰ الی ۱۵ دقیقه بالا بگیرد تا قطره در کانال گوش آمیخته شود.
